HELLDORADO(بازگشت نافرجام جان کوپر)

نويسنده : بهزاد ضيايي



بيش از يک دهه پيش زماني که بازي Commandos منتشر شد، طرفداران بسياري در ايران پيدا کرد. يکي از ويژگي هاي بازار ايران اين است که زماني که يک بازي به محبوبيت زيادي مي رسد ، همه طرفداران بازي به دنبال بازيهاي هم سبک با آن بازي مي گردند ! به همين دليل زماني که در سال 2001 بازي: Wanted Dead Or Alive Desperados منتشر شد ، عليرغم سطح نه چندان بالاي آن ، به محبوبيت چشمگيري نزد بازيبازهاي ايراني دست يافت. سبک Tactical Strategy و ترکيب آن با المان هاي مخفي کاري (Stealth) و امکان کنترل چند شخصيت با قابليت هاي منحصر به فرد از ويژگي هاي اصليCommandos بوند که به Desperados نيز تزريق شده بودند.
سال 2006 ، نسخه جديدي از سري Desperados با نام (CR) Coopr's Revenge منتشر شد . اضافه شدن دوربين سوم شخص به بازي از ويژگي هاي جديدي بود که به منظور ساده تر شدن مبارزات به بازي اضافه شده بود؛ اما در عمل کارايي چنداني نداشت و CR مورد توجه بازيبازهاي ايراني قرار نگرفت . چندي پيش نسخه سوم از سري Desperados با نام Helldorado منتشر شد و همان طور که از نام بازي مشخص است ،Heldorado يک جهنم واقعي را پيش روي بازيباز ها قرار مي دهد!داستان Heldoradoدرست بعد از رخدادهاي CR آغاز مي شود و بيوه ي يکي از افراد سرشناس و فاسد راه آهن که به دست جان کوپر (John Cooper) و گروهش کشته شده بود، داک مک کي (Doc McCoy) (يکي از اعضاي گروه کوپر) را گروگان گرفته و پس از مسموم کردن او، کوپر و اعضاي گروهش را مجبور مي کند در ازاي دريافت پادزهر براي نجات جان داک، دست به کارهاي خلاف بزنند.
مکانيزم بازي ، مانند نسخه هاي قبلي است و بازيباز بايد با استفاده از توانايي هاي مختلف شخصيت هايي که در هر مرحله در اختيار دارد، در بازي پيشروي کند. وجود شخصيت هاي مختلف با قابليت هاي متفاوت و استفاده از اين قابليت هاي براي پيشروي در بازي (همانند سري Commandos ) ، همواره لذت بخش است؛ اما Helldorado مشکلات زيادي دارد که اين تجربه لذت بخش را به کلي ويران کرده اند. بزرگ ترين مشکلي که در بازي به چشم مي خورد طراحي مراحل (Level Design) است. فلسفه گيم پلي در يک بازي Tactical Strategy اين است که بازيباز با استفاده از قابليت هاي شخصيت هايي که در هر مرحله در اختيار دارد، در بازي پيشروي کند. اما طراحي مراحل در Helldorado به صورتي است که بازيباز در اکثر مواقع ترجيح مي دهد همه ي شخصيت هاي خود را در يک نقطه ي امن مخفي کرده و فقط با استفاده از يک شخصيت بازي را انجام دهد . دليل اين موضوع اين است که کنترل دو شخصيت در يک زمان کاري تقريبا غيرممکن است ! بدين ترتيب بازيباز نه تنها نمي تواند از استراتژي خاصي براي پيشروي در بازي استفاده کند، بلکه Action Quick ها (که به بازيباز اجازه مي دهند ابتدا چند حرکت را با يک ديگر ترکيب کرده و بعد همه ي آن ها را به صورت همزمان اجرا کند) نيز عملا غير قابل استفاده مي شوند. هوش مصنوعي هم تيمي ها يکي از مشکلات بسيار بزرگي است که در طول بازي بارها و بارها گريبان بازيباز را مي گيرد! حتي در صورتي که همه ي شخصيت هاي خود را در مکاني مخفي کنيد ، در صورتي که يکي از دشمنان مخفي گاه شما را پيدا کند، هم تيمي ها هيچ تلاشي براي دفاع از خود يا حتي فرار کردن انجام نداده و خيلي راحت کشته مي شوند! در سويي ديگر هوش مصنوعي دشمنان با وجود اين که از هوش مصنوعي هم تيمي ها به مراتب قدرتمند تر است؛ اما باگ هاي عجيب و اعصاب خردکني دارد. مثلا گاهي، وقتي با تيرو کمان يکي از دشمنان را هدف قرار مي دهيد، حتي دشمناني که در آن نزديکي حضور دارند هم متوجه حمله شما نمي شوند و در طرف ديگر برخي مواقع که به صورت کاملا مخفيانه با چاقو به يکي از دشمنان حمله مي کنيد ، آژير خطر به صدا درآمده و دشمنان مانند سيل به سمت شما روانه مي شوند! يکي ديگر از ايرادهاي عجيب و غيرمنطقي باي اين است که بازيباز اجازه ي کشتن مقامات دولتي مانند کالانترها و مارشال ها را ندارد. البته اين مساله به خودي خود مشکل ساز نيست؛ اما زماني که کلانترها و دشمنان ظاهري دقيقا يکسان دارند، بازيباز چگونه بايد اين دو را از يکديگر تشخيص دهد؟! بدين ترتيب بازيباز مجبور مي شود در اکثر مواقع به جاي کشتن دشمنان ابتدا آنها را بيهوش کرده و سپس به نقطه اي امن و خارج از ديد ساير دشمنان انتقال دهد. پروسه اي بسيار خسته کننده ! با وجود تمام اين مشکلات دشواري هاي غيرمنطقي ، شايد هنوز هم طرفداران پرو پا قرص سري مي توانستند از Helldorado لذت ببرند به شرطي که بازي دستورهاي بازيباز را با تاخير اجرا نمي کرد! بسياري از دستورهايي که بازيباز صادر مي کند، با کمي تاخير توسط هوش مصنوعي بازي دريافت و اجرا مي شوند و همين چند صدم ثانيه تاخير کافي است تا بسياري از محاسبات بازيباز به هم ريخته و مجبور به بارگذاري دوباره بازي شود!
شايد تنها نقطه قوت Helldorado را بتوان در گرافيک و صداگذاري آن دانست. Helldorado مانند نسخه قبلي (CR) از يک دوربين سه بعدي (سوم شخص) در کنار دوربين ايزومترويک استفاده مي کند که در مواقعي مثل هدف گيري کاربرد دارد. گرافيک بازي در هر دوحالت زيباست و جزييات زيادي را به تصوير مي کشد. موسيقي بازي را نيز مي توان يکي ديگر از نقاط قوت آن دانست که با حال و هواي نسبتا خاص بازي همخواني خوبي دارد. صداگذاري شخصيت هاي اصلي هم در مجموع قابل قبول است؛ اما صداگذاري دشمنان بسيار ضعيف کار شده به طوري که از چند ديالوگ تکراري بارها و بارها استفاده مي کنند.
Helldorado مي توانست يک گيم پلي دشوار اما جذاب را حداقل براي طرفداران اين سبک ارائه کند؛ ولي طراحي غيرمنطقي مراحل ووجود باگ هاي آزار دهنده ، دشواري هاي غيرمنطقي ، Helldorado را از يک بازي نسبتا خوب به يک بازي ضعيف که ارزش بازي کردن ندارد، تبديل کرده اند.
منبع: نشريه بازي رايانه شماره30